Rellen, plunderpartijen en spontane sabotages laten een absoluut niet werken van het heden zien. Als uitingen van surplusverzet bevatten zij een antikapitalistisch moment zonder duidelijk programma, doel of plan. Surplusverzet komt voort uit gemeenschappen die door de logica van een geracialiseerd kapitalisme overbodig zijn gemaakt: een aanwassend reserveleger aan de marge van de kapitalistische integratie, bedreigd door automatisering, oorlog, neo-imperialisme, klimaatrampen en extractivisme. Geen wonder dat surplusverzet door liberale en racistische discoursen wordt weggezet als apolitiek, onproductief of moreel verwerpelijk. In nY55 onderzoeken we de taal en politiek van het surplus. Hoe moeten we deze onmiskenbare schreeuw om een andere wereld begrijpen? Hoe ziet het hedendaagse surplus en haar verzet eruit, hoe kan het zich articuleren, en wat kan een literair tijdschrift bijdragen aan de politieke taal die surplusverzet schept?

In dit nummer: