Zopas verschenen:
 .
.

‘Meer lezen is altijd goed, maar geen oplossing.’ Aldus Franco Moretti in zijn opzwepende onderzoeksessay over wereldliteratuur dat Joris Verdonck voor dit nummer vertaalde. Geen oplossing waarvoor? In zijn geval voor het komen tot overzicht over, uitzicht op, inzicht in wereldliteratuur. Het verlangen om kleine ruimtes te verlaten, daar zet nY de derde jaargang mee in. We trappen tuinhekjes om en overschrijden boomgrenzen om het zicht te vergroten op wat wereldwijd speelt. Geen bijdrage maakt het zich gemakkelijk door een welomlijnd object dicht bij huis te kiezen, en menig auteur snijdt een onderwerp aan dat te groot is om zonder vervolg te blijven.

In Untagged haakt Victor Gijsbers in op de introductieve tekst van Michel Vuijlsteke  uit #7 en zet zijn eigen zaklamp op het fenomeen interactieve fictie – de mogelijkheden van het genre beginnen contour te krijgen. Matthijs de Ridder herneemt zijn onderzoek uit #5 naar de radicale politieke aspiraties van de vroege jazz (zie de website van CeLT en win een jaarabonnement) en verhaalt de verbluffende geschiedenis van James Reese Europe, de Amerikaanse muzikant-soldaat die zijn groove tot in de groeven van, jawel: Europa bracht. Wordt vervolgd. Jo Bogaerts reflecteert over het fenomeen filosofenfilm – nee, geen tranentrekkers over penseurs, maar denkwerk op het witte doek. In de komende nummers zullen er daarvan driemaal twee onder de loep worden genomen.

Ondertussen zet Jan H. Mysjkin zijn fabuleuze reis om de wereld in gedichten (waaruit in #1 en #6 al fragmenten verschenen, en op nY-web een handvol vertalingen) onverstoorbaar voort.

In De kwestie valt een batterij dichters Moretti’s ambitie bij om verder te kijken dan nationale taalgrenzen. Samuel Vriezen (NL) treedt met een vliegende start toe tot het CC en sluist dichters binnen die, zoals hij het in zijn inleiding munt, ‘Overtaligheid’ beoefenen. Van

Ulf Stolterfoht (DE)
Rodrigo Toscano (US)
Erín Moure (CA) en
Paal Bjelke Andersen (NO) 

brengen we meertalig werk, telkens met een korte inleiding.

Anne Tardos (FR, HU, AT, US)
Arjen Duinker
Ton van ’t Hof en
Maartje Smits (3 X NL)

geven eigen toelichtingen bij de integratie van vreemde talen in hun poëzie, of moeten we zeggen: de emigratie van hun poëzie uit de thuistaal.

Plaatst een van de dichters uit De kwestie al vragen bij de hiërachiserende algoritmes van Google, in De zift decodeert Jan-Willem Anker de tale Facebooks. Naar aanleiding van de nieuwe film van David Fincher brengt hij de amicaal-commerciële meltingpot van het digitale smoelenboek in kaart. Bart van der Straeten peilt de positieve consequenties die emigratie heeft op het werk van Jan Lauwereyns. Deze productieve Belg richt nu zijn dichtersblik vanuit Japan op de wereld, wat resulteert in veeltalig, meerstemmig werk dat radicaal van de wereld is.

Pas op de plaats makend, zwaaien we Bram Ieven uit, die als last yanger aankwam en onze eerste twee jaargangen extra noisY maakte. Dank Belg in Amsterdam op weg naar USA! En welkom, behalve de nu al op volle toeren draaiende Vriezen, vanaf komend nummer ook de CC-verrijkende dichter en prozaïste Els Moors. Meer redactieleden is altijd goed, de oplossing mag ons gestolen worden.

De beelden in nY #9 zijn van de Duitse kunstenares Alexandra Leykauf (zie ook hier), geselecteerd door Robin Vanbesien.