Eind vorige maand werd Dit is nobel gezegd, maar duister, de nieuwe bundel van nY-medewerker Jan H. Mysjkin, in het Poëziecentrum voorgesteld, tezamen met zijn recentste vertaling van Doina Ioanid, Ritmen om de vrouwtjesegel te temmen. Voor een sfeerbeeld van die avond kan men hier terecht. Dit is nobel gezegd, maar duister is de slotbundel van een poëzieproject dat in 2010 werd ingezet met Voor mijn ogen ligt het zwijgen en vervolgens werd voortgezet met Rekenkunde van de tastzin (2011) en Enz., enz. (2013). Over die laatste bundel hebben we hier bericht.

Het jaar 2014 was een rijk publicatiejaar voor Mysjkin. Eerder dit jaar verschenen vertalingen van Het korstondige is eeuwig van Michel Seuphor, Het dronken schip van Arthur Rimbaud (met tekeningen van Serge Chamchinov), Blanke-Moor en andere sprookjes van Ion Creangă (in samenwerking met Jan Willem Bos) en Slachtoffers van de verbeelding, themanummer over Roemeense literatuur van Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift (eveneens in samenwerking met Jan Willem Bos). Nog voor we Oud naar Nieuw kunnen vieren zullen vertalingen volgen van Eric Hazan & Kamo (Eerste revolutionnaire maatregelen), Doina Ioanid (Boucles d’oreilles, ventres et solitude) en een bloemlezing van vijftien Vlaamse dichters (Lumina ultimei zile – poezie flamandă contemporană), vertaald in het Roemeens in samenwerking met Doina Ioanid.